رواية صدفة الجزء الاول

زين ببرود : لا هنعقد ست شهر 
صدفة: طب هقول ايه لامى واعمامى احنا هنا فى الريف والناس هتتكلم عليا
زين لف بالعربية
صدفة: انت بتعمل ايه
زين : هطلبك منهم وهنتجوز قدامهم
صدفة : بالسهولة دى اكيد مش هيوفقوا
زين بغرور: زين بدران ميترفضش
صدفة بصوت منخفض: مغرور
زين وقف العربية
زين وهو بيقرب منها: والله العظيم لو ما اتعدلتى لهزعلك جامد

صدفة پخۏڤ ودموع: خلاص انا اسفة
زين بعد عنها وكمل سواقة وراح عند اهلها وطلب ايدها من اعمامها اللى طبعا راحبوا جدا وما صدقوا أن بنتهم هتتجوزه
فى ڤيلة زين فى القاهرة
فاطمه ( ام زين ) : انت جيت يا زين حمد لله على سلامتك يحبيبى
زين وهو بيبوس ايدها: الله يسلمك يا امى اوماال فين رنيا
فاطمه  : جت من الكلية ونامت فوق

زين : تمام ادخلى
صدفة دخلت ولاقيت واحدة قاعدة ست كبيرة باين عليها فى أوائل الخمسينيات وباين عليها طيوبة جدا
فاطمه: مين دى
زين : صدفة مراتى
فاطمه پصډمة وفرحه فى نفس الوقت لانها كانت ڈم .ا بتزن على زين عشان يتجوز بس هو اللى كان رافض: انت اتجوزت
زين : ايوا
فاطمه ببأتسامة: تعالى يحبيبتى واقفة بعيدة ليه
صدفة دخلت بكل احترام وفاطمة حضنتها

فاطمه: باين عليكى صغيرة اوى انتى فى سنة كام 
صدفة: فى تانية كلية الهندسة جامعة المنوفية
فاطمه: يااه بعيدة اوى عن القاهرة
صدفة : ايوا ما هو انا بيت اهلى هناك
فاطمه: تمام يحبيبتى يلا اطلعوا ارتاحوا انتوا جاين من سفر ولسه عرسان
زين : يلا 
صدفة پخۏڤ : تمام 
وطلعوا اوضة زين
صدفة پانبهار: ما شاء الله دى اكبر من شقتنا
زين : ااه يلا انا مش هستنى كتير